Blog Image

Podróże małe i duże - na zdj. rybak po połowach, Madagaskar, Mahajanga 2020

O Blogu

Cale nasze życie to jedna wielka podróż z punktu A do punktu B i dla wszystkich te punkty są identyczne, rożni nas tylko droga z A do B, czasem nasze podróże się łączą i podróżujemy z kimś razem, a czasem tylko przecinają.

Podróż, to też: książka, cisza , obraz, trzymanie ukochanej osoby za rękę, to spotkania i rozstania,to płacz, śmiech, radość i smutek.

Piszę o swoich ´´podróżach``,piszę jak umiem, a moje przemyślenia i wynurzenia są subiektywne. W młodości chciałem zostać pisarzem, ale byliśmy ubodzy i nie stać nas było na maszynę do pisania :) i czytając o moich podróżach pamiętajcie .... nieszczęściem ludzkości jest szczelność czaszki ludzkiej.

Nie wiem jak długo i jak często będę pisał. Wiem jedno , ja zraniłem wiele osób i mnie zraniono, popełniłem wiele błędów, niestety czasu nie cofnę , ale wiem że czeka mnie nowa podróż i w dużym stopniu zależy ode mnie jaka ona będzie.

Nie mam konkretnego celu pisząc bloga, to po prostu kolejna podróż, ale jeżeli chociaż jedna osoba poczułaby się lepiej, i zmotywowałoby ją to do pozytywnych zmian i działania,to znaczy że było warto.

Dziękuję za wszystkie komentarze:)

kontakt:

otto@podrozemaleiduze.eu

Pozdrawiam wszystkich znanych mi i nieznanych czytelników.
Have a nice life :)

I oczywiście wszystkie osoby i postacie o których pisze są fikcyjne a jakakolwiek zbieżność z kimkolwiek jest przypadkowa.

Galeria zdjęć

Galleries pictures

https://zdjecia.podrozemaleiduze.eu/#collections

Filmy short clips on Youtube

https://www.youtube.com/playlist?list=PLtI6MRVYbuM-h2VRctZ0pYsq4X6J09mDC


Wszelkie prawa zastrzeżone! Kopiowanie, powielanie i wykorzystywanie zdjęćbez zgody autora zabronione.

Distribution and copy of films and photographs without permission prohibited.
All rights reserved.


Dokładnie miesiąc temu,

takie tam Posted on czw., 15 listopada, 2018 13:30

14-go października
przebiegłem i częściowo przeszedłem , 42km i 195 metrów w Maratonie
lizbońskim. Nie przypadkowo wybrałem tę datę , minęły dwa lata jak się
rozstałem i mam nadzieję że tym razem na zawsze, z moją miłością nikotynką ,
nie powiem udawało mi się ją rzucić wiele razy ale zawsze wracała J, to taka toksyczna hate and love
relacja.

A teraz już jej nie ma , nie ma
smrodu , bólu głowy , kaszlu , sprawdzania czy starczy papierosków do jutra , nie ma ciągłego
wyskakiwania na fajeczkę , na ćmika , nie ma delirki z powodu braku papierosów,
nie ma cuchnących włosów , cuchnącego ubrania czy wżartego smrodu nikotyny w tapicerkę samochodu , nie ma kawki i papieroska ,
nie ma cigareta po jedzeniu , nie ma szluga na czczo, nie ma już kiepa
towarzyskiego i nie ma papierocha na uspokojenie czy dla poddzierżki razgawora,
nie ma peta w upale , nie ma na mrozie.

Pa, pa nikotynko, i nie wracaj nigdy, nic mi nie dałaś , tylko mamiłaś i
oszukiwałaś , nic nie jesteś warta , no cóż ja mam ci powiedzieć ?, jesteś jak
niektóre osoby z którymi miałem do czynienia życiu , przeklęty dzień w którym cię spotkałem J

Start Maratonu był w miasteczku Cascais
położonym 30 km od Lizbony ,

Musiałem wstać o 4ej rano żeby dostać się na dworzec Cais do Sodre ,

i dojechać do Cascais. Mieszanka ‘’reisefieber’’ ,
ból gardła i sąsiad z ADHD , który całą noc
biegał a to do kibla , to do kuchni i coś pichcił , to na balkon zajarać ,
wszystko to spowodowało ze nie zmrużyłem oka, idąc w pustymi uliczkami Lizbony
w kierunku dworca czułem się jak rozgotowana fasola.

Na dworcu tylko parę osób ??? , o co chodzi? , dojeżdżam do Cascais i po
pól godziny docieram do startu, zimno i wieje wiat. W maratonie ma biec
przynajmniej parę tysięcy osób , a tu nawet setki nie ma !!!, okazało się ze start został przesunięty o
godzinę ze względu na pogodę, rozmawiam z kolegą biegaczem i pytam 15 min.
przed startem gdzie są wszyscy ludzie ?,

spokojnie , to Portugalczycy ,
zjawią się w ostatniej chwili , no i miał rację 10 min przed starem zaczęło się
zagęszczać, pytam gościa skąd to wiedział ?

-no bo sam jestem Portugalczykiem.:)

Po starcie zaczęliśmy się oddalać od Lizbony po 5 km w tył zwrot

i zostało
tylko 37 km do mety . Trochę tych biegów
w różnych miejscach zaliczyłem, ale jak na razie to były najpiękniejsze i
niepowtarzalne okoliczności przyrody ,

cala trasa wiodła wzdłuż wybrzeża
Atlantyku , plaże , surferzy którzy czekając na odpowiednia fale wyglądali jak
stado fok ,

fale wysokości wielopiętrowych domów rozbijające się o urwiska
skalane, no po prostu super , do tego pogoda przecudowna, zapomniałem o
zmęczeniu , o tym ze nie spałem ze mnie boli gardło. Jak minąłem most 25
kwietnia to już wiedziałem że dam radę i dobiegnę do celu.

Meta była na placu Praça do
Comércio ,
i chociaż to był mój drugi maraton

to tych emocji i tego uczucia szczęścia jak się
przekracza metę nie da się opisać to trzeba samemu przeżyć.

a poniżej link do fotek z samego biegu , i miejsc które mijałem podczas maratonu ale odwiedziłem z aparatem później.

https://zdjecia.podrozemaleiduze.eu/#collection/289081



Alfama

takie tam Posted on niedz., 04 listopada, 2018 14:44

w Lizbonie to najstarsza dzielnica stolicy Portugalii i jej nazwa znaczy tyle co „gorące źródło” lub „łaźnie”, a pochodzi jeszcze z języka arabskiego. Nie jest najłatwiejsza do zwiedzania, położona jest na wzniesieniu, na którym króluje nad Lizboną zamek – Castelo de Sao Jorge(Zamek Św. Jerzego).

Zamek św. Jerzego, został wybudowany przez Maurów na wzgórzu Alfama, a w roku 1147 został odbity z rąk Maurów przez pierwszego króla Portugalii Alfonso I Zdobywcę.
Na Afamę można dotrzeć pieszo , schodami ruchomymi ,

np. z placu: Lg. Martim Moniz, albo wsiąść do słynnego tramwaju nr 28, przejechać całą trasę i koniec. W ten oto sposób zobaczyć najważniejsze zabytki Lizbony.Optymalnie jednak będzie chyba połączyć te wszystkie sposoby zwiedzania. Tramwajem 28

dojechać do punktu widokowego Miradouro das Portas do Sol , a stąd piechotką do Zamku Św. Jerzego .Miradouro das Portas do Sol czyli – „punkt widokowy bram słońca”, to jedno z głównych i najbardziej obleganych miejsc Alfamy, rozpościera się jeden z najpiękniejszych widoków na dachy Alfamy i Tag.

W czasie wspinaczki ulice zamieniają się w uliczki i staja się coraz węższe , w wielu miejscach jest tylko jeden tor i tramwaje muszą jeździć wahadłowo , w dzielnicy położonej najbliżej zamku, na wąskich uliczkach z trudem mieści się jeden samochód.

Alfama to przede wszystkim klimat i urok, znajduje się tu najwięcej lokali z muzyką fado która według
niektórych miała narodzić się właśnie na Alfamie.

Jest takie hasło :Get lost in Alfama‚ – ja się nie zgubiłem ani nie zatraciłem .

Jest tu oczywiście
dużo fajnych miejsc gdzie można cos zjeść i wąskich nastrojowych uliczek po których można się włóczyć
godzinami, na pewno warto tu zajrzeć będąc w Lizbonie .

A poniżej link do fotek z mojego spaceru po Alfamie .

https://zdjecia.podrozemaleiduze.eu/#collection/289065



Lizbona

takie tam Posted on pt., 26 października, 2018 14:39

jest niesamowitym i wyjątkowym miastem , położona na wzgórzach wokół ujścia Tagu do Atlantyku , to Paryż, Rio de Janeiro i San Francisco w jednym.
Jest tu Łuk triumfalny,


statuetka Jezusa

i kopia Golden Gate .

Pomnik Cristo Rei znajdziemy po drugiej stronie Tagu, w miejscowości Almada. Dojedziemy tam, a właściwie dopłyniemy tam promem z dworca Cais do Sodrè, a wysiadamy w porcie Cacilhas.

Można dojechać do Cristo Rei autobusem , ale ja wybrałem spacer , wydawało mi się ze nie zajmie mi to więcej niż pól godziny , myliłem się, dwie godziny i to cały czas pod górę , ale nie żałuję bo zwiedziłem Almadę i było warto, różni się pod każdym względem od Lizbony , przede wszystkim niska zabudowa i chyba w większości zamieszkana przez Portugalczyków, przynajmniej nie widać tu tylu Hindusów i Chińczyków , nie ma tez takich tłumów turystów, za to mnóstwo restauracji i knajpek z typową kuchnią portugalską i to w cenie 2 razy niższej ni w Lizbonie.

Dwie rzeczy które wyróżniają Lizbonę , a właściwie tez Portugalię to :
azulejos , typowe dla Portugalii kafelki którymi są zdobione wszystkie domy , czasami są to tylko detale jak numer domu , a czasami cale fasady.

– chodniki pokryte kostką o barwie kości słoniowej , często wzbogacone rożnymi wzorami , ani razu nie widziałem chodnika z płyt betonowych , tylko ta drobniutka kostka , nie wiem co to za materiał ale chyba mają go w nadmiarze, ociepla to ogólny wizerunek i jest oryginalne.

Król Chrystus z cokołem ma prawie 100 metrów, cokół 80 metrów , figurka 28 metrów , ( proszę się nie martwic , Jezusek Chrystusek ze Świebodzina jest jak na razie największy ma 33 m , Chrystus Odkupiciel z Rio ma tylko 30 m , a Chrystus Pacyfiku z Limy w Peru, to karzeł w tej lidze bo ma zaledwie 22 m, -Polska !!! biało – czerwoni ?) .

W cieniu Jezuska z Lizbony można wypić piwo albo drinka,

a dla chcących poczuć bliskość z synem Bożym, jest opcja wjechania do niego windą, nie wiem gdzie ta winda się zatrzymuje i nie chce wiedzieć ,

w każdym razie później można podziwiać zapierający dech w piersiach widok na Lizbonę i kopię Golden Gate czyli Most 25 Kwietnia.

Pomnik został zaprojektowany przez Francisco Franco de Sousa, a zleceniodawcą i głównym fundatorem był ówczesny premier Portugalii António de Oliveira Salazar. Jego powstanie zostało zainspirowane znajdującym się w brazylijskim Rio de Janeiro sławnym posągiem Chrystusa Zbawiciela i miał być dowodem wdzięczności Bogu za uchronienie Lizbony przed zniszczeniami w trakcie II Wojny Światowej.

To chyba moja najlepsza fotka jaką udało mi się kiedykolwiek zrobić , w jednym ujęciu zarejestrowałem Jezuska , diabla , słońce i księżyc , praktycznie w jednej linii , to rzadsze zjawisko niż zaćmienie słońca ?.

Po takiej wędrówce i doznaniach duchowo-wzrokowych zasłużyłem na posiłek , Almada i Calihas to skupiska restauracji w których menu królują lokalne przysmaki, ryby i owoce morza , ja zdecydowałem się na grillowane sardynki z ziemniakami.

? I believe I can fly 🙂

a na koniec link do fotek z tej eskapady .

https://zdjecia.podrozemaleiduze.eu/#collection/289068